Mijn voorouders, de van Kregten stamboomtak, waren blaauwverwers. In Groningen verdienden zij de kost met het kleuren van stof en kleding. In die tijd gaven mensen hun kleding en tweede leven door het blauw te verven. Ik was er wel nieuwsgierig naar en wilde er natuurlijk meer van weten. Er is niet veel over het leven van de blaauwverwer zelf te vinden dus daar ga ik nog wel eens wat dieper induiken.
Je moet het met me eens zijn, een creatief maakproces dwingt eigenlijk altijd wel respect af en het roept vragen op. De kunstenaar die in zijn atelier aan het werk is of het levensverhaal van Vincent van Gogh. Het kan eenzelfde sensatie geven als wanneer je iemand een sportprestatie ziet leveren. Stel je eens voor, wat is het gevoel wat je krijgt wanneer je een beetje aan het tokkelen bent op een instrument of loopt te klooien met een kwast en papier?
In 1930 werkte Noah McVicker samen met zijn broer Cleo bij een zeepfabriek aan de ontwikkeling van behangreiniger. In die tijd zorgden de open haarden waar mensen hun huizen mee verwarmden voor roet op het behang. Met water was het er niet af te poetsen aangezien het behang van papier was. Met de kleimassa die Noah en Cleo hadden ontwikkeld kon je het roet moeiteloos verwijderen.